Είναι γεγονός πως η ασθένεια του παιδικού καρκίνου επιφέρει πολλές και μεγάλες αλλαγές στη ζωή τόσο του παιδιού όσο και της οικογένειάς του. Ωστόσο, η μάχη αυτή μπορεί να νικηθεί, αρκεί να μη την εγκαταλείψετε. Παρακάτω θα προταθούν ορισμένοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να διαχειριστείτε και να αντιμετωπίσετε τις αλλαγές που προκύπτουν, ώστε να βρίσκεστε όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά στο παιδί σας αλλά και στις νέες του ανάγκες.
❖ Διατηρείτε τον προσωπικό σας χώρο και χρόνο: Εξακολουθείτε να τηρείτε πιστά το καθημερινό σας πρόγραμμα, ακόμη κι αν οι νέες συνθήκες δε το επιτρέπουν. Σε καμία περίπτωση μην αισθανθείτε τύψεις ή ενοχές για το χρόνο που θα διαθέσετε για τον εαυτό σας. Είναι σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας, ώστε, έπειτα, να είμαστε σε θέση να σταθούμε δίπλα σε όσους μάς χρειάζονται με κάθε τρόπο.
❖ Προετοιμαστείτε για διαρκή αναμονή: Είναι αρκετά αναμενόμενο κατά τη παραμονή σας σε νοσοκομεία ή ιατρεία, η αναμονή σας να είναι ματαιόδοξη. Ασχοληθείτε με κάτι που θα σάς κεντρίσει το ενδιαφέρον ή διαβάστε ένα βιβλίο της αρεσκείας σας -ιδανικά αποφύγετε βιβλία που σχετίζονται με τον καρκίνο-.
❖ Εξετάστε τη δυνατότητά σας για υποστήριξη μέσω θεραπευτικής ομάδας: Τα θεραπευτικά κέντρα είναι άρτια εξοπλισμένα με εκπαιδευμένο προσωπικό για κάθε σας ανάγκη. Μη ξεχνάτε να κάνετε χρήση των γνώσεων που αποκομίζετε.
❖ Επικοινωνήστε με ομάδες υποστήριξης: Κάθε θεραπευτικό κέντρο μπορεί να σάς παραπέμψει στις ομάδες υποστήριξης που αφορούν τον παιδικό καρκίνο, να έρθετε σε επαφή με άλλους γονείς που αντιμετωπίζουν την ίδια ασθένεια και να συζητήσετε μαζί τους για τα κοινά σας βιώματα.
❖ Μοιραστείτε τη φροντίδα του παιδιού σας με τον/ην σύντροφό σας ή και με άλλα συγγενικά πρόσωπα. Το να επιτρέπετε σε άλλους ανθρώπους να σάς βοηθούν στη δύσκολη αυτή μάχη, σάς δίνει την ευκαιρία -έστω και για λίγο- να ξεφύγετε από τη συνθήκη που επικρατεί. Παράλληλα, συνεισφέρετε στη διατήρηση της καλής σχέσης με τον/ην σύντροφό σας, καθώς πολλά ζευγάρια τείνουν να απομακρύνονται, όταν ένας από τους δύο συμμετέχει περισσότερο στη θεραπεία του παιδιού.
Η διάγνωση του καρκίνου και ιδιαίτερα του παιδικού καρκίνου είναι μια αλλαγή που προκαλεί έντονα αρνητικά συναισθήματα. Ο φόβος, η θλίψη, η ενοχή, η άρνηση και η μοναξιά είναι μερικά από αυτά τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον άνθρωπο. Ωστόσο, θεωρούνται λογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις απέναντι στη νέα πραγματικότητα. Κανένας ασθενής ή συγγενής δε θα πρέπει να χάνει την ελπίδα του. Να θυμάστε πάντα ότι οι περισσότερες μορφές καρκίνου, στις μέρες μας, ελέγχονται και αντιμετωπίζονται με επιτυχία.
Επιμέλεια
Ελίζα Κωστάκη
Ψυχολόγος